Your native language

عربي

Arabic

عربي

简体中文

Chinese

简体中文

Nederlands

Dutch

Nederlands

Français

French

Français

Deutsch

German

Deutsch

Italiano

Italian

Italiano

日本語

Japanese

日本語

한국인

Korean

한국인

Polski

Polish

Polski

Português

Portuguese

Português

Română

Romanian

Română

Русский

Russian

Русский

Español

Spanish

Español

Türk

Turkish

Türk

Українська

Ukrainian

Українська
User Avatar

Geluid


Koppel


Moeilijkheidsgraad


Accent



interfacetaal

nl

Lyrkit YouTube Lyrkit Instagram Lyrkit Facebook
Cookie beleid   |   Steun   |   FAQ
Lyrkit pik

Hallo! Ik ben Lirkit!

Ik heb veel manieren geprobeerd om Engelse woorden te onthouden en vond de meest effectieve voor mij!

We hebben alle woorden van de liedjes die we ons hele leven hebben gehoord al in ons geheugen. We hebben er simpelweg geen aandacht aan besteed, maar we horen ze allemaal al!

Ik merkte dat wanneer je een nieuw woord leert uit een liedje dat je al eerder hebt gehoord, je de vertaling van dit woord al voor altijd kent en je het nooit zult vergeten!

Deze methode wil ik met je delen. Het schema is dus als volgt.

We vinden liedjes die we al gehoord hebben.

We voegen alle onbekende woorden ervan toe.

We slagen voor minitests van geheugenspellen. klaar

Nu je veel woorden kent, zul je heel snel de hele taal leren kennen!

Ik wed dat je verrast zult zijn hoe effectief deze methode is!)

verder

overslaan
1
registreren / inloggen
Lyrkit

doneren

5$

Lyrkit

doneren

10$

Lyrkit

doneren

20$

Lyrkit

Of beoordeel mij Google Play:


En/of steun mij op sociaal gebied. netwerken:


Lyrkit YouTube Lyrkit Instagram Lyrkit Facebook
La Dispute

A Broken Jar

 

A Broken Jar

(album: Wildlife - 2011)


So here goes,
One last letter now. One last attempt to make sense.
Who have I been writing to? I'm not sure anymore.
What have I been trying to accomplish?
It's a mystery, I guess. Self-made secrecy.
Things get cloudy and now all these stories and
The struggle as an undercurrent, both get blurry by the minute both get blurrier.
So, which voice is this then that I've been writing in? Is it my own or his?
Has there ever been a difference between them at all?

I don't know I don't know.

One last desperate plea. One last verse to sing.
One last laugh track to accompany the comedy.
Have I been losing it completely? Losing sanity?
Or has it been fabricated, fashioned by the worst of me?
I know I knocked the table over because I watched the jar break
and I've been trying to repair it every single stupid day
But won't the cracks still show no matter how well it's assembled
can I ever just decide to let it die and let you go?

All my motives and every single narrative below reflects
that moment when it broke and will I never let it go
No matter what? Now I am throwing all the shards away,
discarding every fragment, and fumbling uncertain towards a Curtain call
that no one wants to happen,
that no ones going to clap for at all, but that still has to be.

klaar

Heb je alle onbekende woorden uit dit nummer toegevoegd?